ستارگان دوکوهه

 

بیا  دوباره به جبهه برگردیم...

به روزهایی که فاصله نبود برگردیم..

بیا تا از این هیاهوی زندگی جدا شده و به عقب برگردیم.

بیا بجایی برگردیم که میتوان دستها را گرفت .

آنجایی که میتوان میعاد، بودن را تجربه کرد..

.بیا تا دوباره  در گریز از آهن و دود و ترکش به سیمهای خاردار برسیم...

بیا برویم تا به زخمهای کهنه سلام بدهیم.

بیا دوباره در کوچه پس کوچه های هویزه ...اروند و شلمچه قدم بزنیم...

زمان حقیرتر از آن است که ما را به فراموشی بسپارد ....

بیا به نخلستانها و هور سری بزنیم.

.بیا از پنجره دل به سرو قامتان تاریخ سری بزنیم..

.بیا تا در رملهای جنوب همچون پرنده قدم برداریم...

بیا تا دوباره در نهایت سخاوت و ایثار قدم در میدان مین بزنیم...

بیا تا دوباره نجوای الهی العفو را در کانال زمزمه کنیم.

در سحرگاهان به نجوای ربنا ربنای یاران گوش دهیم...

بیا تا دوباره بیا تا دوباره سربند یا زهرا(س) ببندیم...

بیا تا دوباره  به پیشانی بندهایی که هرگز بی وفایی نکردند بوسه بزنیم. .

.بیا بیا شاید کوره راهی باشد ..

شاید هنوز هم عنایتی باشد .

.بیا که نور امیدی هست .بیا بیا..