ستارگان دوکوهه

   می خوانم ...

شبگردم ..

کمی باقیست از شب .. 

شب موجهایش را به ساحل قلبم کوبید ..

قلبم سوسوی فانوسی است که منتظر است .

منتظری کهنه کار.

ای شب

ای شب سیاه و تیره مگر نمی بینی که بارها تسبیح دلم را به انتها رساندم

و باز دوباره ..

هان ای یاران در دل شب فریاد سکوتم را می شنوید؟

فصل فصل خشک سالیست

فصل بی برگی و انتظار و برهوت  .

به مانند دل من نیست هنوز

سوسویی از پنچره انتظار می بینم

شب را به امید نور سپری می کنم 

شاید

شاید فردایی عمیقتر و بزرگتر فرا رسید