ستارگان دوکوهه

کاش میشد از این خواب طولانی برمیخواستم.

کاش مستقیم به گذشته پا میگذاشتم.

کاش از یاران سفرکرده مقدمه ای میدانستم..

من در این گلستان غبار آلودم ، می نویسم از دل آکنده از حسرتم .

من دیدم من دیدم و تا چشم بر هم زدم گل سرخ در انتهای بهار نشست..

گل سرخ کنار سنگ صبور خود به رستن ها و شکفتنهای ابدی فکر میکرد و من غبار از تن برگها هم نتوانستم بگیرم..

کاش در دفتر کاهیم برگ سبزی هم یافت میشد..

باری شهدا زیباترین دفترها ی شعر عاشقی  را منتشر کردند ...

شهدا زیباترین شعر نو را سرودند..

 

پ ن کجایند شاعران بی ادعا؟ کجایند عاشقان و دلدادگان خدا ..قربه الی الله..