ستارگان دوکوهه

خبری ساده و در سکوت ...

 باز هم مادر شهیدی به فرزند شهیدش پیوست..

.باید پذیرفت که بخشی از فرهنگ دفاع مقدس و شهادت در وجود پدران و مادران شهدا نهفته است .

این خاطرات همچون یک گنج بزرگ باید استخراج شوند تا خلا تاریخ شفاهی دفاع مقدس را پر کنند.

هر یک از ما .در قبال شهدا و خانواده معزز اون بزرگواران و همینطور فرهنگ شهادت و انتقال این خاطرات به نسل بعد مسئولیم .

این خاطرات باید سینه به سینه انتقال داده شوند...

یادمان نرود که این امنیت و آرامش را مدیون ایثار و جانفشانیهای دلاورمردان این مرز و بوم هستیم.

.باید بدانیم.چه عناصری باعث مقاومت و ایثار و از جان گذشتن رزمندگان غیور شده است.

.پاسخ بخشی از این سوال را از درون خاطرات رزمندگان میتوان یافت اما مقوله ای به نام ایثارگری ریشه در تربیت دینی و مذهبی و اعتقادی خانواده دارد. که والدین شهدای عزیز در تحقق آن نقشی بسیار بسیار بزرگ داشتند.

 پدران و مادرانی که وقتی پیکر غرقه به خون  فرزندانشان را میاورند خدا را شکر کرده و از خدا طلب قبولیت قربانی میکردن.

.مادرانی هم بودند که در یک روز پیکر مطهر دو فرزندشان را میاورند و آنها خم به ابرو نمیاوردند. حتی بنا به وصیت فرزندشان در عزای آنها اشک هم نریختند.

پس آی مسئولین مسئولین صادقانه به این سوال جواب دهید

.برای حفظ و استخراج این گنج و این فرهنگ انسان ساز از سینه خانواده های معزز و معظم شهدا چه اقدامی انجام داده اید؟؟

آیندگان حتما خواهند پرسید که نیاکان ما برای چه کار با ارزشی لوح تقدیر و سپاس گرفته اند.

اینجاست که باید پاسخی مناسب داشته باشیم.

 این پست تقدیم به گنجهای نهان و در سینه مانده مادران و خواهران و دختران شهدای والا مقام .یا حق التماس دعا.