سلام بزرگوار
ابراز احساساتت به شهدا و عشقت به شهيد شدن کاملا در بيانتون نشون داده مي شه ، ته حرفهاتون فرياد ميزنه يه چيزي رو گم کردين ! يا يه قسمتي از زندگي جا موندين که بايد ادامه مي دادين !
اونم شهادت ، خوش به سعادتت که انتهاي همه افکار واحساساتتون يه چيز گرانبها (شهادت ) سوق داده شده
البته من اينطور احساس کرده ام
اما خب ،خدا بعضي وقتها از همه خواسته هاش حکمت هايي داره که بنده هاش ازش بي اطلاعن
توي جبهه اي که شما و دوستان شما حضور داشتندکه البته (براي ما يه مکان نبرد با دشمن نمايش داده شده ) (و براي شما يه مکان مقدس ، که با نبردتتون پيام رسيدن به خدا رو دريافت کردين،) خدا انتخاب کرده ، يکي جانباز ، يکي اسير ، يکي شهادت و يکي رشادت
و شما مي تونيد جزء رشادت خدا رقم خورده باشيد ، شايد خدا مي خواسته شما و امثال شما بمونيد تا تصوير جبهه رو با ،عظمت ياران، و ياوران نبرد با دشمن و رشادت رو با کلامتون به تصوير بکشيد ودوستان رو مطلع کنيد ، شايد خدا مي خواسته شما ها بمونيد و همچنان از وطنمون دفاع کنيد ، اگه همه خوبان مي رفتند شايد نسل جوانان امروز ياراي مقاومت از وطن و ناموسشون رو نداشته باشند و شايد حتي درکش رو هم نداشته باشن ،اما امثال شما با افکارها و پيامهاي معنويتون مي تونيد نسل هاي بعد رو از نيرنگ هاي هميشگي دشمنان اسلام ، آگاه کنيد
يقين داشته باشيد مقام شما کمتر از شهادت نيست، به شرط اينکه بتونيد افکار نسل جوانان امروز رو به مسير معنويت سوق بدين و راه اسلام رو گسترش بديد ، که الان هم داريد همين کار رو مي کنيد ،
ولي اميدوارم اگه روزي خداند صلاح بدونه ، بعد از 120 سال عمر با عزت به آرزوي ديرينه خودت برسيد