سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ستارگان دوکوهه

اینجا دفتریست از خاطرات بی قراریم. یک پلاک و یک سربند دارم. حسرت بی سنگریست دفتر دلداده گیم

شهدا گم شده اند؟

نگذارید  پیشکسوتان شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند( امام خمینی . ره . )

 روی این جمله گهر بار و این پیام تاریخی و این دیدگاه آینده نگر باید بسیار تامل کرد 

 در روز برگزاری دربی پایتخت که یکصد هزار نفر در استادیوم آزادی حضور پیدا می کنند و میلیونها نفر پای گیرنده های خود حاضر میشوند تا بازی دو تیم استقلال و پیروزی را به تماشا بنشینند بازی ستارگانی که به اعتراف خودشان  فقط چند صد میلیون تومان برای یکسال و بنا به گفته بعضیها در آمدشان به میلیارد هم میرسد .

اما بودند ستارگانی که در نبرد هشت سال دفاع مقدس پای در زمین نبردی گذاشتند که مزدشان با خدا بود تماشاچیانی جز فرشتگان الهی نداشتند 

آنان نه در استادیوم آزادی بلکه در خود آزادی مطلق نبرد کردند و به پیروزی رسیدند و استقلال را نصیب ملت شریف و قدر شناس ایران کردند  

حالا کمی تامل نیاز است که ببینیم این استقلال و آزادی و پیروزی ها را مدیون چه کسانی هستیم .

در المپیک و پارالمپیک شاهد دلیر مردانی بودیم که پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را به اندازه پخش سرود ملیمان به اهتزاز درآوردند و مدال خوشرنگ طلا را بر سینه خود دیدند .

پاداشهای میلیونی و سکه های بهار آزادی که به آنها تعلق گرفت بخاطر این بود که نام ایران و پرچم ایران و سرود ملی را زنده کردند . 

 ولی بودند پهلوانانی که مرمی خوشرنگ و سرخ و داغ و سوزناک دوشکای دشمن بر سینه آنها نشست و پرچم خونرنگ حسین(ع) را به اهتزاز در آوردند

 پرچم مقدس ایران را بروی تابوت خود کشیدند ولی خبری از پاداش و سکه های بهار آزادی نبود 

هرازگاهی هم اعتراض می شود که خانواده آنان دارای سهمیه وووو هستند

بودند دلیر مردانی که اسلام را زنده کردند مقاومت و ایستادگی و تلاشی که ورزشکاران ما در زیر وزنه های سنگین به عمل آوردند ما را یاد مقاومت  در آبادان ، هویزه ، سوسنگرد و مشهورتر آنان یاد مقاومت و ایستادگی در خرمشهر می اندازد

 مقاومت و تلاشی که هیچگاه پاداشی دریافت نکرد مقاومتی که متاسفانه و آرام آرام در هیاهوی میلیونی برای کسب مدال المپیک گم می شود .

ناداوری ها برای ورزشکارانی چون عبد ولی ناراحتی به همراه دارد و او را جزو قهرمانان و طلاییان محسوب میکنند 

اما سربازان گمنامی که جانشان و مالشان را فدای ارزشها کردند پاداشی دریافت نمیکنند .

بودند پهلوانان و ستارگانی که نماد مقاومت و ایستادگی و مظلومیت بودند ولی هیچ باشگاهی با آنان قرارداد میلیونی  نبست .

بلکه آنان در پیچ و خم روزمره امان گم شدند

 باری مقاومت و پیروزی آزادی و استقلال  واژه گانی که ما بروی باشگاه ها و ورزشگاه هایمان مینهیم و نمیدانیم که این موهبت الهی را مدیون چه کسانی هستیم

چه کسانی برای ما به ارمغان آوردند چه هزینه ای دادند و چقدر مزد گرفتند

 میگوییم چرا 250 سکه؟ میگویند زحمت کشیده اند نام ایران را پر آوازه کرده اند ووو 

نام ایران در کوی ذوالفقاری و در کوچه های خرمشهر پر آوازه شد .

 نام ایران در دهلاویه ، اروند ، مجنون ، ام الرصاص ، پر آوازه شد 

 ورزشکاران طلایی ما در طلاییه مدال خوشرنگ طلا را بر سینه خود نشاندن مدالی سرخ رنگ 

 و ما افتخار را در مدالهای المپیک لندن که نماد شیطان پرستی بروی آنها حک شده جستجو می کنیم .

تمام ورزشکاران و افتخار آفرینان مدال طلای خود را تقدیم خانواده های خود همسران  خود

و عده ای هم تقدیم مردم زلزله زده آذربایجان کردند و فقط از زبان یک مربی شنیدم که پیروزی را تقدیم خانواده معزز شهدا کرد .

آیا از میان این همه افتخار آفرینان و مفخرین زمان فقط یک نفر به یاد خانواده شهدا بود؟  . 

 پ ن 1 : مزد این ورزشکاران در آینده و صندوق آتیه خداوند پرداخت میشود هر چند در این دنیا مورد کم توجهی و کم لطفی مردم و مسئولین قرار بگیرند . 

 پ ن 2 : روی کلمات سرخ رنگ کمی تامل کنیم