پيام

محمد جواد س
94/12/20

+ نمي دانم من کم گذاشتم يا روزگار.. خدايا بگو کجاي عشقم جاي خالي داشت که حسرت را ميهمان هميشگيم کردي؟.. خدايا حال چشمان منتظر و دل نا آرامم بسته به يک نگاه تو دارد. مدتها دور از شهر و کاشانه بودم و بي خبر از شهر خود در شهري پا گرفتم که عاشقي بياموزم.. شهري که تمام غم هايش به من شادي بخشيد . شهري که با تمام ويرانيش به من حيات دوباره مي بخشيد

جبهه مقاومت اسلامي 96/11/29

شهري که پر بود از لاله و شقايقهاي عاشق . شهري که از آنجا کوچ پرستوها آغاز مي شد. ياد نگاهشان و کلامشان که مي افتم نفسهايم به شماره مي افتد.. آنقدر عاشقانه نگاهشان ميکردم که اشک مهمان هميشگي چشمان منتظرم بود چنان عاشقانه زمزمه ميکردند که دلهاشان آرام ميگرفت . خدايا نکند روزي گم کنم خاطره روزرهاي بودنشان را.. هنوز هزاران حرف نگفته در دل دارم

درد و دلتان با خدا بي ريا و پراحساس بود... و البته غمي در سراسرش موج ميزد

خدا کنه که بي ريا باشه . ممنون از عنايتتان.

هزاران حرف نگفته در دل دارم

بياريدش روي کاغذ... نذاريد بغض بشن

سعي ميکنم.

خيلي زيبا و تاثير پذير ..قلمتون مستدام و دلتون آروم و اميدتون مستجاب ...

تشکر و سپاس . ممنون از عنايتتان

تقبل الله ان شا الله. يا ليتنا کنا معکم...

فارسيش چي ميشه مهندس جان. فش نباشه ها؟ جهت اطمينان خودتي :) دييييييي

:) چيز بدي نيست، تو مايه هاي دمت گرم :)

آهان مهندس جان. دم شما هم گرم :) @};-