سلام عليکم
اينکه فرموديد که برخي از دوستان گفته اند که چرا همش از غمهاي جبهه مي نويسيد، از شاديهايش هم بنويسيد، به نظر من بايد مفهوم « غم » تحليل شود. ما دو نوع غم داريم: يک نوع آن - که بد است - غمي است که روح انسان را مي فرسايد و انسان را بي تحرک و نااميد مي کند. اين « غم مادي » است. اما غم معنوي، انسان را سبک مي سازد و به پرواز در مي آورد و مانند آبي است که گرد و غباري را که در گذر زمان روي قلب انسان نشسته است، مي شويد و به قلب انسان نشاط مي دهد. نمونه اش مجالس روضه و عزاداري اهل بيت (ع). اگر خوب دقت کنيم مي بينيم گرچه در اين مراسمها سحن از مصائب گفته مي شود و همه گريه مي کنند، اما موقع خروج از مجلس، انسان احساس سبکي و نشاط خاصي دارد. پس « غم خوب» و « غم بد» داريم و هر غمي بد نيست تا اينکه برخي دوستان بگويند چرا همه اش اينهاست.
سلام.
«-زنده نگه داشتن شهدا کمتر از شهادت نيست»
خيلي عالي است. به حرف دوستان توجه نفرماييد.
موفق باشيد.
salam
moteasefane webloge shahkare man hak shode
khahesh mikonam tu payamresan ya har jaye dige be sayere afrad etela bedin
ruzaye khubi ba parsiblog dashtam vali heif k hak shodam
سلام بر شهيد زنده//:)
عيد بر شما هم مبارک باشه....
خدا حفظتون کنه..دعا بفرماييد
سلام بر شما جناب سلماني گرامي...
خاطره ي قشنگي بود..ممنون:))
شهدا شمع محفل دوستانند، شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادي وصولشان "عند ربهم يرزقون" اند و از نفوس مطمئنه اي هستند که مورد خطاب "فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي" پروردگارند.
حضرت امام خميني (ره)
