نوشتن خود نيز هدف بزرگيست...با نوشت ميشود به جاهاي بزرگ رسيد...حتي نوشتني که حرف دل باشد...آن هم با شهدا....
وقتي وارد عمق احساسات خود بشويد مي توانيد نيمي از احساس را بيان کنيد...
آن مقدار که ماند حرف هايست بين خود و خدا...و هيچ وقت نمي شود بيان کرد
قلمتان استوار
يا علي
بسم رب الزهرا
سلام عليکمخيلي زيبا بود... حاجي بايد يه کتاب بنويسيدا...قلمتون پايدار
التماس دعا يا زهرا