بسم رب الزهرا
سلام حاجي...چقدر نوشته هات ما رو هوايي کرد... گاهي وقتي خاطراتي از جنگ ميخونم يا توي ذهنم درد و دلي رو بيان ميکنم انگار که خودم اونجا بودم و سالها کنار رزمندگان بودم... حس عجيبيه...
دلم براتون تنگ شده حاجي...
التماس دعايا زهرا